Cos o wilkach
Info
Coś o wilkach
Wilki w swojej obecnej formie istnieją od milionów lat i podczas ostatniego zlodowacenia rozprzestrzeniły się na całym świecie tworząc w drodze ewolucji podgatunki. Zamieszkują wszystkie typy środowiska, od arktycznej tundry i stepów rosyjskich, aż po Azję, Europę, Amerykę czy Bliski Wschód. Normalnie żyją w ściśle zhierarchizowanych watahach liczących od 5 do 10 osobników. Czasami podczas bardzo srogich zim watahy łączą się w większe stada, ale nigdy nie przekraczają one około 20 sztuk. Wataha składa się z dwóch bardzo dobrze zorganizowanych hierarchii. Na czele, której stoi basior i wadera. Jest to zazwyczaj para alfa i doskonale można ją rozróżnić po dominującym zachowaniu jak i poddańczym reszty stada. Wilki są bardzo terytorialnymi zwierzętami i wielkość swojego rewiru markują znakami zapachowymi i dźwiękowymi.
Taki obszar często jest uzależniony od liczebności osobników i nie jednokrotnie zajmuje kilkaset kilometrów kwadratowych. Wilki nie chętnie pozwalają innym watahom wchodzić na własne tereny łowieckie, ale zdarzają się przypadki, że pozwalają im przechodzić przez swoje terytoria w poszukiwaniu nowych terenów. Wilki bardzo łatwo dostosowują się do danego środowiska i ewoluują tworząc coraz to nowsze podgatunki. Nikt tak w zasadzie nie jest w stanie określić ile jest w tym momencie danych gatunków, a niejednokrotnie różnice w wysokości i masie ciała są ogromne. Tak samo niejednokrotnie różnice pomiędzy samcem i samicą sięgają nawet 20 %. Waga dorosłych osobników waha się średnio pomiędzy 25 - 80 kg, ale to nie znaczy, ze nie zostały upolowane osobniki znacznie cięższe. Taka sama sytuacja wygląda z wzrostem gdzie średnio oscyluje on w granicach 60-90 cm. Samica zawsze jest mniej masywna i o około 5 cm niższa od samca danego podgatunku. Wilki europejskie średnio osiągają wagę 30 - 50 kg i raczej nie przekraczają 75 cm wysokości. Wilki w swoim naturalnym środowisku zazwyczaj nie dożywają 6 miesięcy padając łupem niedźwiedzi czy ptaków łownych. Jeśli jednak uda im się przetrwać wiek szczenięcy to średnia wieku sięga około 8 lat. W niewoli wilki potrafią przeżyć nawet 20 lat, ale w takim środowisku nie są narażone na tyle niebezpieczeństw, co w swoim naturalnym środowisku. Rany odniesione podczas polowania, walk terytorialnych czy współplemiennych są najczęstszą przyczyną zgonów. Wilki dojrzewają płciowo w wieku około 2 lat i wtedy zazwyczaj samiec alfa wybiera sobie samice. Tylko stado alfa ma prawo się rozmnażać, ale często zdarzają się przypadki, kiedy inna samica też rodzi młode spowite z innym samcem w stadzie.
Niejednokrotnie dochodzi wtedy do konfliktu i zabicia młodych, ale też i zdarzają się adopcje. Szczeniaki rodzą się po około 63 dniach ciąży zazwyczaj w wykopanej lub zaadaptowanej norze, ślepe, głuche i ważące niespełna pół kilograma. W skład ich pożywienia wchodzą głównie zwierzęta kopytne jak i okresowo jagody, młode korzonki, kora. Często zdarzają się polowania na zwierzęta gospodarskie, co wynika z faktu, że wilki chwytają najczęściej zwierzęta osłabione czy chore, a tak zachowują się właśnie zwierzęta domowe. Jednak ich niechęć do kontaktów z człowiekiem i ich uzasadniona obawa przed ludźmi, którzy nie wykazują żadnej chęci współżycia z tymi zwierzętami często nakazuje im szukania zupełnie innego pożywienia. Jednak za sprawą człowieka ich tereny łowieckie zaczynają się kurczyć jak i tez znacznie zmniejsza się liczebność dzikiej zwierzyny. To rodzi prześladowania i powolne wymieranie populacji wilczej.
Charakterystyka:
Uszy: małe, zaokrąglone, dość grube, dużo pokrył futrem wewnątrz Proste już u kilku tygodniowego malucha.
Oczy: szkliste i świecące, w kształcie migdała, w skośnej oprawie osadzone blisko siebie w jednej linii. Koloru żółtego, zielonego, pomarańczowego, albo bursztynowego o bardzo intensywnym spojrzeniu.
Obecność guaniny powoduje, że oczy wilka świecą w ciemności odbijając światło księżyca.
Nos: zawsze czarny, nie goździk albo cętkowany. Bardzo ważny dla celów komunikacji. Jest doskonale widoczny z daleka. Doskonały narząd zmysłu węchowego.
Zęby: długie kły i zgryz nożycowy. Doskonale nadają się do rozszarpywania ofiary jak i miażdżenia twardych kości..
Głowa: duża w proporcji do ciała. Pysk jest długi i zwęża się, w przeciwieństwie do zadartego nosa. Czoło jest bardzo płaskie
Zad: prosty, bez żadnych pochyłości.
Ciało: bardzo wydłużone, wysokie, i wąskie.·Nogi: bardzo długie do ogólnej wielkości. łopatki-jak zobaczymy na plecach -powinny być blisko razem, powodując trzymanie przednich łap blisko sobie i klatki piersiowej. Palce u nogi wskazujące nieznacznie ustawione ukośnie poza linią ciała. Tylnie nogi rozstawione. Niezwykle długie pęciny.
Łapy: nieproporcjonalnie wielkie. Palce u nogi są bardzo długie, i ogólnie odcisk stopy jest bardziej wydłużony. Futro między palcami u nogi. Paznokcie u nogi i podkładki łap są czarne..
Ogon: prosty i krzaczasty. Wygląda jak szczotka butelki. Maksymalnie do 50 cm.
Futro: podwójna okrywa. Sztywne, długie z filtrem zewnętrzne włosy; gęsty podszerstek; ma grzywę/kryzę dookoła szyi, i dłuższe "peleryny " włosy na odwrocie (blisko szyi). Posiada sztywny jak drut płaszcz w lato, które rośnie tworząc gruby miękki płaszcz na zimę. Umaszczenie może być od białego po odcienie brązów, rudości, czerni. Zazwyczaj nie jednolite, ale symetrycznie ubarwione.
