Staw biodrowy zbudowany jest z panewki, która obejmuje głowę kości udowej. Dodatkową stabilizację zapewnia więzadło poprzeczne panewki, a głowa kości udowej w centralnej części połączona jest więzadłem głowy z panewką. Głowa kości udowej przypomina kulę i jest dokładnie dopasowana do panewki. Panewka i głowa kości udowej pokryte są chrząstką stawową, całość otoczona jest torebka stawową. Wszystkie struktury powleczone są mazią stawową tak by ruchy w stawie przebiegały bez oporów. Dysplasia coxae congenita, czyli wrodzone zniekształcenie stawu biodrowego jest wadą dziedziczną polegają na niedorozwoju panewki miednicy, jej wiązadła i głowy kości udowej, co daje obraz nadwichnięcia. Możemy mieć też do czynienia z tzw. dysplazja nabytą w skutek jakiegoś urazu czy wypadku jak też nadmiernej eksploatacji w wieku szczenięcym. Przyczyną ujawnienia się wady jest chów wsobny. Schorzenie w około 80% obejmuje oba stawy. Nie jest znany dokładny mechanizm powstawania choroby, ale przyjmuje się, że w 70 % są za nią odpowiedzialne geny, a w 30 % środowisko. Do czynników środowiskowych możemy zaliczyć nieodpowiednie żywienie i zbyt szybki wzrost, przetrenowanie psa polegające na intensywnym bieganiu, skokach, jak też wszelkiego rodzaju urazy biodra. Do najczęstszych objawów dysplazji możemy zaliczyć kulawiznę, chwiejny chód, trudności przy wstawaniu, zmiana w sposobie biegania.Radiologiczne badanie na istnienie dysplazji można już wykonać u 6 miesięcznego szczeniaka, jednak jest ono obarczone wysoka granicą błędu, ponieważ stawy nie są jeszcze prawidłowo rozwinięte. W przypadku ciężkiej dysplazji ta granica błędu jest nieznaczna, ale już wtedy można rozpocząć odpowiednią terapię w celu polepszenia stanu zdrowia szczeniaka w przyszłości. Właściwe badanie Rtg powinno wykonywać się pomiędzy 18 a 30 miesiącem życia. Wtedy też można przeprowadzić ostateczne rozpoznanie stopnia dysplazji i rozpocząć odpowiednie leczenie.Badanie takie zostaje wykonane w znieczuleniu ogólnym.
A - stawy biodrowe normalne
B - stawy biodrowe prawie normalne i bardzo nieznaczne odchylenie od normy, ale pozwalające na rozpoznanie schorzenia
C - dysplazja nieznaczna i niebudzące wątpliwości, wyraźne odchylenie od normy
D - dysplazja częściowa tzw. ograniczona gdzie wyraźnie rozpoznaje się nadwichniecie będące wynikiem dysplazji
E - dysplazja ciężka gdzie płaska, pozbawiona jej eliptycznego lub kulistego kształtu panewka występuje z przemieszczeniem głowy kości udowej.
W przypadku stwierdzenia odchylenia na jednej panewce podaje się za wynik gorszą panewkę:
czyli w tym przypadku E ( 4,1 )
Psy z dysplazją nie powinny być używane w hodowli z racji na jej dziedziczne przekazywanie.
A - stawy biodrowe normalne.
B - stawy biodrowe prawie normalne i bardzo nieznaczne odchylenie od normy, ale pozwalające na rozpoznanie schorzenia.
C - dysplazja nieznaczna i niebudzące wątpliwości, wyraźne odchylenie od normy.
D - dysplazja częściowa tzw. ograniczona gdzie wyraźnie rozpoznaje się nadwichniecie będące wynikiem dysplazji.
E - dysplazja ciężka gdzie płaska, pozbawiona jej eliptycznego lub kulistego kształtu panewka występuje z przemieszczeniem głowy kości udowej.
Psy z dysplazją nie powinny być używane w hodowli z racji na jej dziedziczne przekazywanie.